Posts

Interview uit september met Maria (Masha) Alyokhina van Pussy Riot

Image
  Maria Alyokhina van Pussy Riot werd in september 2023 geïnterviewd  door Marc-Christoph Wagner. Het interview vond plaats tijdens de  installatie van de tentoonstelling Velvet Terrorism – Pussy Riot’s  Russia in het Louisiana Museum of Modern Art, Humlebæk, Denemarken.  In het interview  reflecteert Alyokhina onder meer op de rol van het Westen in de jaren tussen  de zogenaamde herverkiezing van Poetin als president in 2012 en het  begin van de oorlog in Oekraïne. “Ik wil de dingen laten zien zoals ze zijn.” Maak kennis met Maria (Masha) Alyokhina van de Russische activistische beweging Pussy Riot, die al meer dan tien jaar door middel van publieke, kleurrijke en geweldloze acties tegen het regime van Vladimir Poetin protesteert. “Het systeem pretendeert een serieus gezicht te hebben. Dat is hoe ze willen dat de angst bij je binnendringt en je verlamt. En wij geloven dat de glimlach en de humor deze angst doorbreken.” Maria Alyokhina beschrijft het huidige Rusland als een totalitair

Poetin en Zelenski

Wat zijn juist de verschillen tussen Poetin en Zelenski? Die zijn er vooral op ideologisch vlak. In de opvattingen van Zelenski zit er een grote dosis rechts-liberalisme. Dat vind ik veel minder terug in de opvattingen van Poetin, waar een grote dosis tsarisme en een kleine dosis stalinisme in zitten maar (net als bij Zelenski) ook nog wel veel al dan niet Europees rechts denken. Is Poetin erger dan Zelenski? Daar ga ik wel van uit. Zijn praktijk is die van het gangsterkapitalisme. Dissidentie in zijn land van anarchisten en anderen onderdrukt hij met harde hand. Terwijl men in het Oekraïense leger ook mensen mee ziet vechten met veel sympathie voor anarchisme.

Oekraïne, een jaar later (4)

Image
27 februari De gewapende conflicten van nu in Oekraïne zijn heel anders van aard dan die van niet lang na de Russische revolutie van 1917. Toen speelde een man genaamd Nestor Makhno een grote rol in Oekraïne. Hij stond als anarchocommunist aan het hoofd van een groot boerenleger, streed soms samen met de links-autoritaire Bolsjewieken en soms tegen hen. Terwijl hij soms wat te veel met praktijken van geweld bezig was bleef Makhno humaan in zijn doelstellingen. Bij de Bolsjewieken speelden onder meer Lenin, Trotski en Stalin een grote rol. Terwijl Trotski zich later ontpopte als belangrijke tegenstander van Stalin (en dat met de dood bekocht), zorgde hij samen met Lenin eerst voor de opkomst van Stalin. Ook al liet Lenin voor zijn dood weten dat hij Stalin niet wou als zijn opvolger, de leiding krijgend over de Sovjet-Unie. Net als een groot deel van de Bolsjewieken trok Trotski zich weinig aan van democratische vormen van inspraak. Aan het hoofd van het leger sloeg hij bijvoorbeeld een

Oekraïne, een jaar later (3)

Image
21 februari Uiteindelijk is er slechts één echt positief signaal dat Poetin nog kan geven als het over de oorlog in Oekraïne gaat: al zijn troepen terugtrekken uit het land, inclusief de Krim. China zou daar best ook toe oproepen. Het Russische leger heeft al meer dan genoeg schade aangericht in Oekraïne. Vladimir Poetin verzet zich tegen het idee van "een genderneutrale god" in te voeren. Nu is het natuurlijk nooit bewezen dat er een genderneutrale god is of geweest is. Maar hetzelfde geldt voor een mannelijke god. Meer zelfs: alles wijst er op dat er nog nooit een god bestaan heeft en het geloof in het bestaan ervan gewoon een eeuwenlang idee-fixe is. "Uit een bevraging van de Noorse Vluchtelingenraad blijkt dat zeven op de tien Oekraïense vluchtelingen in Polen, Roemenië en Moldavië niet in hun basisbehoeften kunnen voorzien en in de armoede vervallen." Maar wat doen de rijke elites hiertegen? 22 februari Een voormalige Amerikaanse generaal is de mening toegedaan

Oekraïne, een jaar later (2)

19 februari De oorlog in Oekraïne kost veel geld. Geld dat ook naar andere zaken in Rusland, Oekraïne, de VS, het VK en andere landen zou kunnen gaan. Is dat niet iets dat we moeten blijven zeggen? In hoeverre maken Zelensky, Johnson, Biden, Von der Leyen en anderen zichzelf nu populair bij in armoede levende Russen? Ik vrees ervoor. Premier De Croo was nogal tegenstrijdig in wat hij zei op televisie daarstraks. Enerzijds acht hij vrede in Oekraïne als onmogelijk. Anderzijds rekent hij er op dat Rusland zijn leger terugtrekt uit dat land. Als dat leger zich terugtrekt is er echter vrede in Oekraïne. Of toch ongeveer. Ook burgers kunnen elkaar nog verder beginnen te bevechten dan natuurlijk. Stoppen met vechten tegen het Russische leger zou volgens De Croo een signaal zijn dat Rusland zomaar een land militair kan binnenvallen. Het zijn echter wel de Oekraïners die daarbij moeten vechten, de stenen uit het vuur moeten halen dus. Terwijl daar zeer veel doden en gewonden bij vallen. Ook aa

Oekraïne, een jaar later

We zijn nu een jaar na de verdere militaire escalatie in Oekraïne. De voorbije dagen was ik opnieuw veel met de kwestie bezig en schreef er onder meer het volgende over: 17 februari De oorlog in Oekraïne lijkt in de eerste plaats te gaan over de regio's Krim en Donbass. Het valt me op dat het in de media daar echter weinig over gaat. Het lijkt wel alles of niets soms. "Alles" is dan de oude Oekraïense landsgrenzen herstellen, inclusief de Krim. "Niets" is dan de overwinning van het Poetin regime. Maar zo zwart-wit is het allemaal niet. Er zijn ook tussenvormen. Er is bijvoorbeeld de optie 'onafhankelijke Donbass' en 'onafhankelijke Krim'. Geen staatsleger dat daar komt, enkel VN blauwhelmen. In regio's met een eigen bestuur. Daarin is er misschien wel een piste voor vrede. Maar staatsleiders moeten het wel willen natuurlijk. 18 februari Op zich kan men stellen dat de regering van Oekraïne meer politieke inspraak geeft aan mensen dan die van R

Poetin, Oekraïne en 'het Westen'

Image
16 juni Dat het Oekraïense leger elk eigen grondgebied opnieuw wil veroveren, inclusief de Krim? Velen zullen dit volgens internationaal recht legitiem vinden. De vraag is of het ook tactisch houdbaar is en of het realistisch is. Bufferzones worden gecreëerd in veel andere territoriale conflicten. Dat kan oneerlijk zijn - want ook aangevallen en onderdrukte partijen worden dan gedwongen concessies te doen aan repressieve grootmachten. Maar misschien is het concrete voorkomen van verdere oorlogsslachtoffers hier belangrijker dan de principevraag. Hoe langer de oorlog duurt hoe meer Oekraïners men daarmee de dood in stuurt. Ambitieuze oorlogsdoelen zullen normaal gezien de verschrikkelijke gevechten verlengen. En er bestaan ook andere dan militaire middelen om de macht van het Kremlin te ondermijnen. Niet-realistische oorlogsdoelen kunnen niet alleen de geloofwaardigheid van de Oekraïense regering ondermijnen. Ze kunnen ook de Europeanen nieuwsmoe maken. Veel mensen in Europa haken af op